Hoe Miami langzaam in zee verdwijnt

De geschiedenis van Miami lijkt een beetje op die van de Randstad. Nog geen twee eeuwen geleden was het moerasland dat werd drooggelegd, volgebouwd en tot bloei is gekomen. Verschillen zijn er ook, de belangrijkste is dat Miami nauwelijks toekomst meer heeft. De miljoenenstad moet zich zorgen maken over de snel stijgende zeespiegel en hoge dijken zijn bij lange na niet in de staat om het water tegen te houden. En toch blijven de bewoners onverstoorbaar hoopvol.

Er wonen 5,5 miljoen mensen in het nog paradijselijke Miami. De stad ligt op de route van de orkanen die jaarlijks tussen juni en december het Caraïbische gebied teisteren. Wonder boven wonder is de stad er tot nu toe betrekkelijk goed vanaf gekomen. Alleen orkaan Andrew zorgde in 1992 voor flink wat schade. De metropolis ligt maximaal een meter of vier boven zeeniveau en is gebouwd op poreuze kalksteen. In het gesteente zijn miljoenen jaren geleden horizontale gangetjes gegraven door garnalen, waar doorheen het water zich met 70 meter per uur verplaatst. Dijken bouwen heeft geen zin, het water zou er onderdoor gaan.

Limestone, oftewel Florida’s poreuze kalksteen

Iedere maand rond volle maan is er op een groeiend aantal plekken wateroverlast. Op enkele belangrijke kruispunten staat dan dertig centimeter water. En twee keer per jaar, tijdens ‘king tide’, een halfjaarlijkse superspringvloed, staan de belangrijkste snelweg en de omliggende straten helemaal blank. Deze snelweg, Alton Road, gaat door het laagste punt van Miami Beach. De gemeente installeerde voor een half miljard dollar zestig megapompen om de stad droog te houden.

Hakuna matata
De meerderheid van de inwoners van Miami hanteert de Hakuna Matata-wijsheid, wat staat voor ‘maak je niet druk, het komt allemaal goed.’ Toeristen en pensionado’s zijn jaarlijks goed voor 30 miljard dollar aan inkomsten en ‘die wil je het zoveel mogelijk naar hun zin maken’. De metropolis staat mede daardoor vol met wolkenkrabbers en ander imponerend vastgoed. De geschatte waarde ervan is bijna vijfhonderd miljard dollar, waardoor Miami de duurste door overstromingen bedreigde stad ter wereld is. 

Het weerhoudt projectontwikkelaars niet om bijvoorbeeld de Porsche Design Tower in de kustlijn te bouwen. Het gebouw heeft 57 verdiepingen, met appartementen van zeven tot vijfentwintig miljoen dollar per stuk. Bewoners kunnen hun auto in een speciale autolift mee naar boven nemen. Het hoeft overigens niet persé een Porsche te zijn.

De mores in Miami is dat de wereld maakbaar is. De natuur kan getemd worden en als deze terugslaat, ‘well, you just have to believe that we will come up with some kind of a solution or [perhaps] the Dutch will fix it….Deze grondhouding heeft er bijvoorbeeld toe geleid dat op de eilandjes (de ‘keys’) vlak voor de kust één van de grootste afvalwaterzuiveringsinstallaties staat.

De Miami-­Dade County's wastewater-treatment plant staat op Virginia Key in Biscayne Bay en zuivert dagelijks het afvalwater voor 800.000 inwoners. Volgens de burgemeester van South-Miami is de grootste kerncentrale van Florida gebouwd op ‘the stupidest place ever to build a nuclear plant’.  

Lees verder in deel 2 van 'Hoe Miami langzaam in zee verdwijnt'.